Kusurlu Doktoru Çalıştıran Kurumun Sorumluluğu- Yargıtay Kararı  

Kusurlu Doktoru Çalıştıran Kurumun Sorumluluğu- Cismani Zarar Tazminatı

 T.C.

YARGITAY

13 Hukuk Dairesi

Esas No: 12276

Karar No: 1077

Karar Tarihi: 04.02.2003

 Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

Davacı, 5.3.1997 yılında kolunun kırılması üzerine davalıya ait Bayındır Tıp Merkezine başvurup ameliyata alındığını ve koluna plak takıldığını tedavi gereği 15.1.1999 tarihinde yeniden ameliyat olarak takılan plağın çıkarılması sonrasında rahatsızlıklarının arttığını, davalıya başvurunca ameliyat sırasında turnike uygulaması sırasında sinir zedelenmesi olabileceğini söylediklerini davalının hatasından dolayı kolunda işlevsel kayıp olup özel güvenlik şirketinde güvenlik şefi olarak çalıştığı için işinden kaldığını belirterek asıl davada 100.000.000. tedavi masrafının dava tarihinden, 400.000.000. TL maddi tazminatın 15.1.1999 tarihinden birleşen davada 2.286.843.370 TL, maddi, 5.000.000.000. TL manevi tazminatın 15.1.1999 tarihinden faizi ile davalıdan tahsilini istemiştir.

Davalı, ameliyat ve sonrasında yapılan tedavi sırasında kusurları olmadığını, her operasyon sonrasında komplikasyon olabileceğini, verilen hizmetin bedelinin istenemeyeceğini belirterek davanın reddini dilemiştir.

Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, 2.028.750 TL tedavi gideri 104.723.757 TL maddi tazminatın dava tarihinden yasal faizi ile davalıdan tahsiline birleşen davada, maddi tazminat talebinin reddine, 400.000.000. TL manevi tazminatın 15.1.1999 tarihinden reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2- Davacının kolunun kırılması üzerine 5.3.1997 tarihinde davalıya ait sağlık merkezine başvurup koluna plak takıldığı, 15.1.1999 tarihinde ikinci ameliyat ile plağın çıkarıldığı ancak kolunda sinir zedelenmesinden kaynaklanan hareketsizliğin belirdiği dosyadan anlaşılmaktadır. Davacının davalının yanlış tedavisi sonucu çalışma gücünde azalma olduğunu ileri sürerek maddi ve manevi tazminat ile tedavi giderini istemiştir. Davalı ise kendilerine kusur izafe edilemeyeceğini savunmuştur. Taraflar arasındaki uyuşmazlık bu tazminat isteminden kaynaklanmaktadır.

Mahkemece bilgisine başvurulan Adli Tıp Kurumu ameliyatı yapan doktora 1/8 kusur izafe etmiş, kalan 7/8 kusurun kime ait olduğunu belirtmemiştir.

Mahkemece bu kusur oranı gözetilerek maddi ve manevi tazminata hükmedilmiştir. Davalı istihdam eden durumunda olup kendi hastanesinde çalışan doktorun kusurundan BK 55 maddesine göre sorumludur. Bilirkişi raporunda davacıya atfedilen kusur bulunmadığı sürece zararın tamamının davacı davalıdan isteyebilir. Bu nedenle kusur nedeniyle indirim yapılması usul ve yasaya aykırıdır. Davacı kusursuz olup davalıda istihdam eden sıfatıyla sorumlu olduğundan bilirkişi raporunda saptanan maddi tazminat miktarının tamamına hükmedilmesi gerekirken, davacıya kusur yüklenmediği halde indirim yapılması usul ve yasaya aykırı olup nedenidir.

3- Davacı, tedavi nedeniyle ödediği giderlerin davalıdan tahsilini istemiş ve mahkemece davacının ödediği tedavi giderlerinden kusur indirimi yapılarak hükmedilmiş ise de bu giderler davacının tedavisi için yapılması zorunlu giderlerden olup davacının başka sağlık merkezine de başvurması halinde yapacağı giderlerin bu nedenle bunların ödetilmesini isteyemez. Bu kalem isteğin reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

1 bentte açıklanan nedenlerle tarafların sair itirazlarının reddine, temyiz olunan hükmün 2. bentte belirtilen nedenlerle davacı, 3. bentte belirtilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 4.2.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*